تفسیر قمی در ترازوی نقد
نویسندگان
چکیده
نقد و بررسی «تفسیر قمی» اثر علی بن ابراهیم قمی است. این تفسیر، در اواخر نیمه اول یا اوایل نیمه دوم قرن چهارم هجری قمری، نگارش یافته است. شواهد نشان می دهد که تفسیر مورد بحث، تفسیر معروف علی بن ابراهیم قمی نیست، بلکه تفسیری تلفیق شده از کتاب یاد شده و دیگر روایتهای تفسیری است. نویسنده پس از ذکر آراء رجالیان درباره سه راوی اصلی این تفسیر - »علی بن ابراهیم قمی«، »عباس بن محمد« و »ابی الجارود« و منابع تفسیر حاضر، به ماهیت تفسیر پرداخته و معتقد است بیشترین روایتهای تفسیر، دارای سلسله سند هستند، با اینکه در بعضی موارد اضطرابی در اسناد، به چشم می خورد. بسیاری از روایتهای تفسیر، چه روایتهایی که با سلسله سند یاد شده و چه روایتهایی که بدون سند ذکر شده اند، از لحاظ تاریخی، اعتقادی و اخلاقی و ادبی و هماهنگی با روایتهای معتبر دیگر، دارای محتوایی روایتی و عمق و متانت است و وجود برخی روایتهای ضعیف و ناهمسو با تفکر ناب شیعی، نمی تواند ارزش روایات استوار آن را زیر سؤال ببرد. اما نامعلوم بودن نویسنده تفسیر، جدا نبودن گفته های تفسیری نویسنده و علی بن ابراهیم و روایتهای معصوم، روایتهای تفسیر فاقد سند، روایتهای مستند اما مضطرب، روایتهای اسرائیلی و جعلی از اعتبار این تفسیر کاسته است.
منابع مشابه
نقد محتوایی روایات تفسیر منسوب به علی بن ابراهیم قمی
علی بن ابراهیم قمی، از برجستهترین محدثان شیعی است که روایات فراوانی از ایشان در کتب معتبر شیعه نقل شده است. کتاب تفسیری نیز به ایشان منتسب شده که هم اکنون موجود است، ولی به علت آمیختگی مطالب صحیح و ناصحیح در آن، عدهای در انتساب آن به این عالم بزرگ تردید کردهاند. در بررسی آسیبهای موجود در تفسیر منسوب به علی بن ابراهیم قمی، روایات و مطالب ناهمگون، سست و خرافی به چشم میخورد که اعتبار آن را ...
متن کاملبازیابی منابع تفسیر قمی
One of the most significant characteristics of Shia heritage is said to be the fact that it is provided in written discourse. From their outset, Hadiths that are attributed to Prophet and Imams have always been conveyed to the next generation through books and Shia’s principles. Then, Authors of Hadith bookss, especially writers of The Four Books, gathered them together and provided a written...
متن کاملاجتهاد در تفسیر روایی قمی
تفسیر منسوب به قمی از جمله تفاسیر امامیه است که در قرن چهارم تالیف شده است، در طبقه بندی تفاسیر آن را جزء تفسیرهای روایی و نقلی می آورند، اما بر مبنای متن تفسیر مولف در موارد پر شماری برای رسیدن به فهم آیات اجتهاد کرده است، یعنی وی با تکیه بر دانسته های غیر نقلی کوشیده است مراد آیات را بیابد. در قسمت اول این جستار در این تفسیر می پردازیم و قسمت سوم را به عوامل مؤثر در اجتهاد مؤلف اختصاص داده ای...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشهای قرآنیجلد ۲، شماره ۵-۶، صفحات ۳۳۲-۳۶۱
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023